Bir dedektiflik hikâyesi -hangi türde, hangi dilde, hangi zamanda yazılmış olursa olsun- başkahramanına bazı ayrıcalıklar tanır. Keskin bir zekâya sahip olmak, küçük ipuçlarını takip ederek suçluların peşinde koşmakla görevlendirilen kurgu karakterin vazgeçilmez ve akla ilk gelen özelliğidir kuşkusuz. Yine de bir kurgu dedektif karakteri tanımlarken “zeki biri işte” deyip geçiştiremeyiz. O her zaman daha fazlasına sahiptir. Örneğin, Batman’in titanyum alaşımlı tellerle örülmüş kurşun geçirmez, yanmaz bir kostümü; gazeteci, sanat tarihçisi, televizyon programcısı, arkeolog ve antropolog olan Martin Mystère’in entelektüel birikimi; Müfettiş Gadget’ın kıyafetlerinin ve vücudunun farklı yerlerinden çıkan değişik cihazları vardır.
Bu özelliklere sahip olmak ya da Sherlock Holmes gibi “deha”, Miss Marple gibi “insan sarrafı” olarak anılmak hoşumuza gidebilir. Yine de özel yetenekleri olan bir kurgu dedektif karaktere dönüşmeyi dilemeden önce bir kez daha düşünmek gerekiyor. Dedektif Tony Chu’nun sahip olduğu türde özel bir yetenek insanın hayatını oldukça zorlaştırabilir.
Chew
Hikâyesi John Layman tarafından yazılan, çizimleri Rob Guillory’ye ait olan Chew çizgi roman serisinin başkahramanı Tony Chu bir sibopatik. “Yediği şeylerden psişik imgelemler almak” şeklinde tanımlanan bu özelliği yüzünden daima aç olmasına rağmen yemek yiyemiyor. Neden mi? Çünkü ısırdığı herhangi bir şeyin varlığı boyunca yaşadığı ya da tanık olduğu olayların hepsini görebiliyor. Örneğin, bir elma yiyecek olursa bu elmanın ağaçta yetişmeye başladığı andan hasat zamanında toplandığı ana kadar başından geçenleri izlemek ya da yediği bir hamburgerdeki etin geldiği hayvanın henüz bir yavru olduğu günlerden başlayarak bir kasap tarafından derisinin yüzüldüğü ana kadar yaşadığı maceraları en ince ayrıntısına kadar öğrenmek zorunda kalıyor. Koskoca dünyada onunla anılarını paylaşmama nezaketini gösteren tek yiyecek ise “pancar”.
Chew, ölümcül bir kuş gribi salgını nedeniyle tavuk yetiştirmenin ve yemenin yasak olduğu bir dünyada geçiyor. Bu yasakla birlikte tavuğa olan ilgi artınca gıda suçları da artıyor ve bu suçları finanse eden bir yeraltı ekonomisi gelişiyor. GİD (Gıda İşleri Dairesi), Philadelphia’da bir polis memuru olarak çalışan Tony’nin gizli yeteneğini keşfedip peşini bırakmayınca bu özel büroda dedektif olarak çalışmaya başlayan Tony Chu kendini birbirinden tuhaf maceraların ortasında buluyor. Sıradan bir polis olarak geçirdiği günleri mumla arayan Tony, cinayetleri ve yasa dışı faaliyetleri çözmek için olay yerinde bulunan delillerin tadına bakmak zorunda kalıyor. Tony’nin yemeye mecbur kaldığı şeyler arasında ölü insanlar, hayvanlar, cesetlerden kopmuş parçalar ve tadını hayal bile etmek istemeyeceğimiz kadar korkunç şeyler var…
Tony Chu’nun geçmişi ve ailesi
Seride Tony’nin yaşam öyküsünden bütünüyle bahsedilmediği için kahramanın geçmişine dair her ayrıntıyı bilemiyoruz ama hemen her ciltte verilen ufak tefek bilgilerden dedektifin ilginç özelliklere sahip insanlarla dolu geniş bir ailesi olduğunu öğreniyoruz.
Tony’nin abisi meşhur bir aşçı. Çok izlenen bir televizyon programının yıldızı olan Chow Chu, tavuk yasağından sonra yasa dışı örgütlerden tavuk satın almaya başlayınca Tony ve abisi arasında gerilim yaşanıyor.
Tony’nin ikiz kız kardeşi, Toni Chu, NASA’da çalışıyor. Kardeşininkine benzeyen özel bir yeteneği olan Toni, yediği herhangi bir şeyin ya da vücudundan ısırık aldığı herhangi bir kişinin gelecekte yaşayacağı olayları görebiliyor.
Dedektifin ailesinin tanıdığımız en genç üyesi ise lise öğrencisi olan kızı Olive Chu. Aklını kaçırmış bir annesi olan ve babasıyla büyüdükten sonra tanışan Olive, insanlardan uzak durmayı seviyor. Elbette ailesindeki herkes gibi o da yiyeceklerle ilgili bazı yeteneklere sahip. Babası gibi sibopatik olan Olive, bazı yiyecekleri istediği hedefe kusursuz bir şekilde fırlatıp onları silah olarak kullanabiliyor ve çikolatayı oyarak ona istediği herhangi bir nesnenin şeklini verebiliyor.
Tony’nin sevgilisi Amelia Mintz ise bir gazetede yemek eleştirmeni olarak çalışan bir sabokatibe. Amelia yediği yemekleri öyle ayrıntılı ve gerçekçi bir şekilde tarif edebiliyor ki bu yazıları okuyanlar yemekleri yemiş kadar oluyor.
Tony Chu’nun özel hayatıyla ilgili bilgilerimiz sınırlı olabilir ama sibopatik dedektifin, kahraman ya da anti kahraman rolü biçilmiş geleneksel kurgu dedektif özelliklerinden yoksun, birçok yönüyle sıradan, abartısız bir karakter olduğunu söyleyebiliriz. Yüzünde çoğu zaman acı çektiğini belli eden bir ifadeyle amirinin ve partnerinin davaların çözülmesi için önüne koyduğu şeyleri yerken, olay yerinde ya da morgda ölülerin kollarını ısırırken, dişlerini ölü bir köpeğin tüylerine geçirirken, kime ait olduğu belli olmayan kanlara bandığı parmağını diline değdirirken -kurgu evrendeki çoğu meslektaşının aksine- pek de havalı gözükmeyebilir. Yine de Tony Chu, artık bir çizgi roman klasiği olarak kabul edilen Chew serisiyle birlikte kurgu dedektif karakterlerin arasında yerini almış gibi gözüküyor.
