Hikaye

Apartmanın önünde durmuş, içeri girmeye cesaret edemiyordu Feride. Akşam üzeri polis memuru Aytekin’in verdiği cinayet haberinden sonra, yıkılmıştı adeta. Eski kocası Celal, şimdi eşiğinden adımını atmaya korktuğu bu apartmandaki dairesinde…

Ayaklarının çıkardığı sesten ürkerek elinden geldiğince hızlı yürüyordu Hızır oğlu Ahmed. 1314 yılının sıcak yaz gecesinde yürümekten ziyade koşuyordu desek daha doğru olurdu. Terden su gibi olmuş bir halde evinin…

“Tüm yaralarım mikrop kapsın istiyorum. Görünmeyen, içimde biriktirdiğim, sustukça kanayan yaralarımın hepsinden irin aksın! Belki o zaman içimdeki çürümüşlüğü görebilirsiniz, belki o zaman bana hak verebilir; duygularımın nasıl iflas ettiğini,…

-Veysel kalk. Kalkmaz şimdi bu. Gece gece yaptırdı bana çorbayı, içmeden sızmıştır kesin. Her zaman böyle yapıyorsun işte. Nerede zıkkımlandıysan orada iç çorbanı da. Çorba neyse o pis kokularınla bir…

“Iphone düşünüyor musunuz amirim?” diye sordu Aykut ceplerini karıştırırken. Birkaç dakika daha aradıktan sonra, paketi evde bıraktığına ikna oldu. “Bir sigara salsana Cengiz.” Elimdeki Camel paketini Aykut’a atıp amirime döndüm.…

1.BÖLÜM:  SALI GECESİ 00:30   Kapının eski ve soğuk koluna dokunmadım resmen yapıştım, gün o kadar yoğun geçmişti ki yorgunluktan ayakta zor bela duruyordum. Bir yere tutunmasam yere düşmem içten…

Beylerbeyi   Günlük Böceklerden sonra içimde her geçen gün büyüyen öldürme dürtüsüne karşı koyamıyorum… Kıskandığım, sinirlendiğim ve hazmedemediğim kim varsa kafamdan geçen çeşitli senaryolarla onun ölümünü düşler dururdum. Kan görmek…

“Kraliçe’m?” Oda hizmetçisinin sesiyle ürpererek daldığım hayal aleminden uyanıyorum. Kadın, aynanın ardından kızarmış gözlerime, dağılmış saçlarıma ürkerek bakıyor, titreyen ellerini saklayacak yer arıyor. Korkutma, sindirme çocukluğumda bana öğretilen ilk şey.…

Ruhumun bir labirente benzediğini düşünürüm. Bir labirent… Sonu çıkmaz sokaklara ve tercihsizliklere doğru açılan bir yanılsamalar labirenti. İşte benim yaşadığım dünya da bu çıkmaz sokaklardan biriydi. İçinde yaşadığım bu çıkmaz…

Öğle vakti İsmail, herkesin yemek salonunda toplanmasını istemişti. Kısa bir konuşma yapma gereği hissediyor ancak söze nasıl başlayacağını bilemiyor gibiydi. “Doktor Bey, ölüm sebebini kalp krizi olarak açıkladı, yine de…

İş yerindeki odamda, pencereden Palamutlu Göleti’ni seyrediyordum. Manzara güzeldi. Sudan yansıyan ışık gözlerimi alıyordu. Çok sıcak bir gündü. Ağustos ayındaydık. Sabah saatleri olmasına karşın açık mavi renkli cerrahi kıyafetlerim şimdiden…

Bu mektubumda size “Cavaradossi” diye hitap edeceğim dedektif, bu durumda kendime de “Scarpia” demem uygun olur. Gerçek ile kurgunun iç içe geçip, birbirine karıştığı son olaylar dizisi düşünülürse, Tosca operasının…

Hikaye tefrikasının taha önceki bölümlerini okumak için tıklayın: Gece Gelen | 1 Gece Gelen | 2 Gece Gelen | 3   4   Ertesi gece buz gibi soğukta metruk depo…

Koca kafalı, beyaz tenli, kırmızı dudaklı bir palyaço o. Çok da sevimli. İsmi Pennywise. Dans eden palyaço. Kimin aklına, çocukların sevgilisi etrafına neşe eğlence saçan herkesi güldüren bir palyaçodan korkunç…

Salihli’nin otoyol kenarındaki mahallesinde Şeklim Oto Yıkamanın hemen üstündeki üç odalı bir daireye yeni taşınmışlardı. Necla, üç çocukları gözleri görmeyen kaynanası ve köftecide ocakçılık yaptığı için her daim köfte kokan…

Previously on Tilda ve Diğerleri: Türkiye’nin ilk Ermeni kadın dedektifi Tilda Ahırkapı, can düşmanı 8 Oktan Necla tarafından tehdit edildi. Bu sefer bu tehdit çok ilginç bir mecradan gelmişti. 8…

Peder Antony akşam duasından sonra yorgunluktan bitap düşmüş ağrıyan kemiklerine aldırış etmeden sızıp kalmıştı. Yoğun bir gün geçirmişti. Artık genç değildi. Yaşı yetmişleri devirmişti fakat kendini duanın gücü ile daha…

Kemerli taş kapının altından geçip tapınağın avlusuna geldiğimde oldukça az kişinin olduğunu gördüm. Tören zamanından yaklaşık iki saat kadar önce geldiğim için bu tenhalık beklenen bir durumdu. Ama çelenk ve…

Sabahın erken saatlerinde, kızının odasındaki yatağın kenarına ilişmiş, bağırıp çağıran ufaklığa bakıyordu Feride. On yaşında küçük bir kız çocuğundan çok, ergen bir genç kız gibi çıkıyordu sesi. Babasız çocuk büyütmek…

Arp sesinin ahenkli müziği, Tilbe’nin çalışma odasında yankılanmaya başladı. Sonra dans eden bir kadın süzüldü içeri. Üzerinde rengarenk şifonlar ve çıplak ayaklarıyla bir kelebek gibi uçuyordu adeta. Tilbe, bu davetsiz…

O kız hakkında fazla bir şey bilmiyorum. Dedesinin sol dizinde oturuyordu ben onu gördüğümde, ellerini kavuşturmuştu. Ne gördüğümü tam bilmiyordum. Diğer dedesi apar topar anneanneyle ilk uçağa atlayıp yola koyulmuştu.…

Derin Gezmiş’e hikayesini bizimle paylaştığı için teşekkür ederiz:   Bu gece belirgin şekilde stresli görünen barmen, bira dolu bardağı barın üstüne bırakırken masaya dökülen içkiye aldırmamıştı. Müşteri bir kâğıt peçete…

Jandarma Emekli Başçavuş Kutsal Bayraktar’ın hatıratından…   1967 senesi, henüz çiçeği burnunda genç bir askerken geçici görev emriyle merkeze uzak bir bucağa tayin oldum. Aynadaki üniformalı aksimden gözlerimi alamıyor, saçımı…

  Günlerdir ertelediğim temizliği bitirdikten sonra, laptopu aldım ve yatağa uzandım.  Fonda çalan Cem Karaca eşliğinde yemek sipariş etmeye çalışırken, sağ alttaki bildirim gözüme çarptı. “Hatırlatma! Düğün Salonundan Tarih Al.”…

 Hikâyenin birinci bölümünü daha önce okumadıysanız, birinci bölüme Dedektif’in 24. sayısından ulaşabilirsiniz.   Sorunun Kürşat’ı şaşırttığı anlamak için yüzüne bakmak yeterliydi. Adamın kaşları havaya kalkmış, gözleri irileşmişti. “Nasıl neden? Burada…

Görsel için Süleyman Akgüneş’e teşekkür ederiz: https://www.instagram.com/suleymanvisuals/   İki hafta sonra polis soruşturması sürüyordu. Kumarbazlar o gece yaşananları tek tek anlatmışlardı. Hayır hiç kimse o kapıdan giremezdi. Depoda yalnızca kendileri…

Ayakucuma düşen tüm sevinç ve heyecanlarımı toparlamaya çalışırken ismimi duydum. Garip ve büyülü bir dünyaya adım atmama dakikalar kalmıştı. “Merhabalaaar, merhabalaaar… Aşkla, huzurla, mutlulukla, sağlıkla buradayız. Umarım dijital ekranlarında bizi…

Arabanın arka kapısını açan adam, yazlık ceketini buruşturarak koltuğun üzerine fırlattı. Biraz sonra ön kapı açıldı ve aynı adam arabasına binerek kapıyı sertçe kapattı. Üzerinde ince bir tişörtle kalmıştı. Derin…

Artık ne okuduğum kitaplar, ne konuştuğum insanlar ne de izlediğim televizyon programları tat veriyor bana. Şu dört duvar arasında geçen günlerin ne tadı ne tuzu ne de bir anlamı var…

Sorgu odasındaki sandalyede kendine oldukça güvenen bir tavırla oturuyordu. Bir cinayet zanlısıydı fakat bakışlarında korku emaresi yoktu. İçeri girmeme rağmen toparlanmadı bile. Dikkatle yüzüne baktım. Hiçbir endişe okunmuyordu yüzünden. Gür…

Sokaklar boşaldı, gece çöktü, ayaz bindirdi. Bu beton yığını, karanlık, ölüm gibi sessiz şehirde, bu insan enkazında, ebedi inşaat Ankara’da yalnız, yapayalnız bir çocuk parkında oturmuş, dördüncü biramı yudumluyordum. Viski…

Öğle yemeği sonrası salonumun köşesindeki berjerimde şekerleme yaparken telefonun sesiyle uyandım. Birkaç saniye etrafa şaşkın şaşkın bakarken küçük dostum Totti’nin havlaması sayesinde yer ve zaman mefhumumu hızlıca geri kazandım. Kalkıp…

“Nasıl beceriyorsun söylesene. Ben de senin gibi biri olmak istiyorum,” dedi Salyangoz. Karınca gülümsedi, kahvesinden bir yudum aldı; ama cevap vermedi. Bu kadar güzel bir dişiye “salyangoz” lakabını uygun gördüğünü…