Türkiye Polisiye Yazarları Birliği’nin düzenlediği Kristal Kelepçe ödülleri beşinci kez sahiplerini buldu. Genç yazar Hasan Bulut’un kaleme aldığı Aynadaki Düşman, yılın en iyi polisiye romanı olarak seçildi.
Herdem Yayınları tarafından, Herdem Polisiye etiketiyle okuyucuya sunulan Aynadaki Düşman’ı yayına Gencoy Sümer hazırladı. Kitabın editörü ise Emel Aslan.
İlk romanı Bir İntikam Polisiyesi’yle 2017 yılında okuyucusuyla tanışan Hasan Bulut’u, Dedektif Dergi’nin düzenlediği Zehirli Kalem 2022 Polisiye Öykü Yarışması’nda ikinci olan Ölüm Lekesi isimli hikayesiyle hatırlıyoruz. Dedektif Dergi ailesi olarak Hasan Bulut’u tebrik ederiz.
Türkiye Polisiye Yazarları Birliği tarafından yılın en iyi polisiye romanı seçilen Aynadaki Düşman, yetmişli yılların Karadeniz’inde, yeşil memleketin dağ köylerinde geçiyor. Askerde öğrendiği sıhhiye bilgisiyle insanlara yardım etmek için köy köy dolaşan İhsan, diş çekmekten, hayvan doğurtmaya kadar her hastaya koştuğundan, halk arasında Doktor İhsan olarak tanınıyor ve hüsnükabul görüyor.
Kış aylarını bir tutsak gibi hissederek, iç sıkıntıları yaşayarak geçirdiği köyünden yazın gelişiyle ayrılan Sıhhıye İhsan’ın yine bir köy ziyareti sırasında çalınıyor kapısı. Kara gözlü bir kadın gece vakti ondan yardım istiyor. Ama bu gözü kara kadın bir doktor değil bir hafiye arıyor. Zira askerden yeni gelmiş oğlu cinayetle suçlanıp hapse atılmış. Oğlunun masum olduğunu iddia eden kadın, Doktor İhsan’ın vereceği şifanın değil, Hafiye İhsan’ın yakalayacağı gerçek katilin peşinde.
İkinci Dünya Savaşı yıllarında gittiği asker ocağında sıhhiyeci olarak bir NATO doktorunun yanına verilen İhsan’ın bu doktordan sadece hasta bakmayı, yara dikmeyi değil, okumayı yazmayı ve dahası Agatha Christie’yi, Sherlock Holmes’ü öğrendiğini bilemez belki kara gözlü Selvi ama İhsan’la ilgili başka hikayeler duymuş belli ki. Bu hikayeler, doktor diye anılan sıhhiyenin kapısına adalet aramaya getirmiştir onu.
Hasan Bulut, Aynadaki Düşman romanında titizlikle gözlemlediği doğayı ve insanları anlatırken, eskilerden bildiğimiz, özlediğimiz edebiyatın lezzetiyle çıkıyor karşımıza. Bu gözlem o kadar ustalıkla betimlenmiş ki bir değirmenin kapısında yanan ateşin tene değen sıcaklığından, pişen çorbanın o kendine özgü kokusuna kadar hissettiriyor okuruna.
Sıhhıye İhsan, Hafiye İhsan olur mu bilinmez ama o bir Karadeniz insanı. Doğrusu tek. Bir katil varsa çaresi yok bulunacak. İster aynada ister dağ başında ister yanı başında olsun.
160 sayfalık bu kısa romanı çok beğendim. Bir solukta okunan, zaman zaman insanın içini sızlatan, bazen kızdıran ama hep özlem uyandıran bir hikâye Aynadaki Düşman. Şiddeti de şehveti de dozunda, başarılı bir katil kim romanı. Yazarın kalemine, kitabın oluşmasında emeği geçen herkesin ellerine sağlık.
Kitabı bitirdiğimde, zihnimde kalan duygu beklenti oldu. Evet doğru kelime bu. Beklemek. Dolu dolu anlatılan sayfalarda yoldan geçen koyun sürüsünden, çobandan, heybetli çoban köpeklerinden, tepedeki kutsal ağaçtan bu kadar bahsedilmişken eksik kalmış bir şeyler vardı sanki.
Belki önümüzdeki maceralarda ben eksik sayfalarımı, Sıhhıye İhsan da onu evinden, karısından, üç çocuğundan koparan, köy köy gezmesine neden olan sıkılmışlık, sıkışmışlık hissinin nedenini buluruz.
Tavsiye ederim efendim.
Keyifli okumalar.
