Lastik Pabuçlar (The Rubber Shoes), e Yayınları Polis Romanları Dizisi’nin 2. kitabı olarak 1971 yılında yayınlanmış. Yazarı Werner Dikson hakkında yayıncının vermiş olduğu “Vurdu-kırdıya dayanan polis romanları arasından gerçek bir yazar yeteneği ile sıyrılan ender yazarlardan biridir. Başından sonuna kadar soluk soluğa okunacak, insan ilişkilerini kaba entrikalara feda etmeyen, usta işi bir roman Lastik Pabuçlar. Bir polis romanının olanaklarını bir toplum kesitini verebilmek için zorlayan bir yazarı tanıtıyor Türk okuyucusuna.” haricinde herhangi bir yerde herhangi bir bilgi yok. Değil yerli ve yabancı edebiyat ve polisiye sitelerinde, koca internette adamın adı geçmiyor.
Gelelim romana…
Gary Malone yirmi sekiz yaşında, bir seksen boyunda, geniş omuzlu bir kardeşimizdir. Başarılı bir mimar olan Gary, Kore gazisi (Kore’de jet pilotluğu yapmıştır) olmasının yanında iyi bir sporcudur da. Yaşadığı kasabada patronu dahil herkes tarafından sevilmektedir.
Gary üç yıldır Ellen adında çok güzel fakat düşman başına bir kadınla evlidir. Gary vadide bir ev almaktan mı bahsediyor, Ellen “Aman Allahım Gary,” diye lafı ağzına tıkar, “bu köylü yığınının arasına mı gömülmemizi istiyorsun. Aklından çıkar bunu.” Çocuk yelkenli mi almak istiyor, Ellen vadideki köylüler kadar yelkenlilerden de nefret ediyordur. Gary haftada iki-üç gün kadına hediye getirmezse evde huzur kalmaz. Karısına iltifat etmek ister, “Bana bebek deme. Ne kadar kötü bir alışkanlık bu böyle!” diye fırça yer. Barmeninden komşularına kadar herkes Gary’nin bu içler acısı durumunun farkındadır. Patronu Baker işten çıkarken Gary’ye, “Sen de evin yolunu tut. Ellen’in yemek saatine ne kadar dikkat ettiğini bilirsin,” deme ihtiyacı duyar. Uzun lafın kısası; Ellen denen bu psikopat karı yüzünün güzelliğine, dizlerinin hoş yuvarlaklığına, baldırlarının kusursuzluğuna, bileklerinin inceliğine, hafif adaleli kalçalarına ve dik göğüslerine güvenip zavallı Gary’e yapmadığını bırakmaz.
Bir akşam Ellen komşuları ve en yakın arkadaşları Luke ve Betty çiftini yemeğe çağırır. Betty tombul, hoş bir görünümü olmayan bir kadındır. Aslında Ellen, Betty’nin görünüşüyle kendi güzelliğini daha da ortaya çıkardığını düşündüğü için onunla ahbaplık yapmaktadır.
Neyse… Yemekten önce mi yoksa yemekten sonra mı orasını unuttum, Ellen Gary’ye evlerinin bodrumunda bulduğu bir çift lastik pabuçtan söz eder ve kimin olduklarını sorar. Gary pabuçlara bakar ve ilk defa gördüğünü, bodruma nasıl geldiklerini bilmediğini söyler. Luke, ayakkabıların iç kısmına kalemle yazılmış D.B.H. harflerini görür. Yoksa bu harfler kasabada üç ay önce kaybolan ve bir daha kendisinden haber alınamayan lise öğrencisi Diana B. Halloran’ın baş harfleri midir? Polise haber vermeye karar verirler. Betty ve Luke, olayla kendilerinin de ilişkilendirilebileceğini düşünerek anında arkadaşlarını satarlar ve bir koşu evlerine dönerler.
Pabuçların kayıp kıza ait olduğu ailesi tarafından doğrulanınca Gary sorgu için karakola çekilir. Evi ve işyeri aranır, aleyhine başka bir kanıt bulunamaz. Bodrumun kilidi yoktur, Gary’ye buraya olay zamanında kimlerin girdiğini sorarlar. Gary düşünür; marketin çırağı, su tesisatını tamir etmesi için çağırdıkları usta, birkaç kişi daha… Bu isimlerle konuşurlar. Tesisatçı bodruma indiğinde yerdeki toprağın yeni kazılmış gibi olduğunu, bu durumun dikkatini çektiğini söyler. Tarif ettiği yeri kazdıklarında burada da kayıp kızın elbiseleri bulunur. Olaya mal bulmuş mağribi gibi atlayan yerel gazeteler Gary’yi sapık bir katil olarak gösterirler. Tüm kasaba halkı Gary’ye fena halde bilenir. Polis Gary’ye henüz tutuklu olmadığını, bunun için ellerinde yeterince kanıt olmadığını ama can güvenliği için karakolda kalmasının daha iyi olduğunu söyler. Gary pencereden bakınca kendisini linç etmek için karakolun önünde biriken kalabalığı görür ve polise hak verir. Bütün bunlar olurken Ellen annesinin yanına gittiğini bildiren bir not bırakır, “Temizlikçiye verdiğim kırmızı elbisemi bir zahmet alır mısın?” demeyi de ihmal etmez. Tövbe tövbe…
Genç kızın cesedini bulmak için Gary’nin yeni yaptırdığı arka bahçesini kazmaya başlarlar. Gary kendisini nasıl temize çıkaracağını, bu durumdan kıçını nasıl kurtaracağını düşünedursun Ellen kendisini karakolda ziyarete gelir ve evlerinin arka bahçesinin kazılmasına izin verdiği için fırça çeker.
Eskiden yüzüne gülenler, arkadaş, dost bildikleri, karısı, komşuları bir anda Gary’nin düşmanı olmuşlardır. Böyle bir durumda Gary masum olduğunu kanıtlayabilecek midir?
***
Sağlam karakterler, iyi bir olay örgüsü, ince ipuçlarıyla güzel yazılmış bir roman. Bulabilirseniz okuyun derim.
